марҳала

марҳала
(марҳила)
[مرحله]
а
1. миқдори муайяни масофаи роҳ, масофае, ки сафаркунанда дар як рӯз тай мекунад
2. кит. ҷои истироҳат дар аснои роҳ, манзилгоҳ, истгоҳ, корвонсарой
3. лаҳза ё давраи маълуми ягон амалиёт; лаҳза, ваҳла: марҳалаи аввали сохтмон, марҳалаи асосии инкишофи насри форсу тоҷик; марҳала ба марҳала давра ба давра

Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. . 2008.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Смотреть что такое "марҳала" в других словарях:

  • марҳалавӣ — (марҳилавӣ) [مرحلوي] мансуб ба марҳала 3; давраеро ташкилкунанда, давравӣ …   Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • марҳила — I марҳала II [مرحله] ниг. марҳала …   Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • қалақ — 1 (Шығ.Қаз.: Күрш., Марқ.; Сем., Аяг.; Монғ.) қасық, қалайы қасық. Қ а л а қ т а п салу (Шығ.Қаз., Марқ.). Ол дүкеннен төрт қ а л а қ сатып алды (Шығ.Қаз., Күрш.). Шешем берген сол бір қ а л а қ талқанның дәмі аузымнан кетпейтіндей көрінді (Д.… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • алаған — сын. Ат үстіндегі кісіні алып түсетін, жараған (бура). Тегінде бай атаулы иттің қабағанын, айғырдың тебегенін, бұқаның сүзегенін, бураның а л а ғ а н ы н ұстағысы келетін (Ж. Ахмади, Айтұмар, 12) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • Марала — Мар’ала (дрожание) (Нав.19:11 ) аналог. Вифлеем,б …   Библия. Ветхий и Новый заветы. Синодальный перевод. Библейская энциклопедия арх. Никифора.

  • Марала — Мар’ала (дрожание) (Нав.19:11 ) ·аналог. Вифлеем,б …   Полный и подробный Библейский Словарь к русской канонической Библии

  • чашпа — (Шығ.Қаз., Марқ.) алаң, қысты күндері малға шөп, жем шашып беретін орын. Ч а ш п а ғ а чығып чәшіп тастадым. Малды ч а ш п а ғ а қамайық (Шығ.Қаз., Марқ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • мароҳил — [مراحل] а. ҷ. марҳала …   Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • ИНДИЯ — [Республика Индия; хинди Бхарат Ганараджья; англ. Republic of India], гос во в Юж. Азии. Омывается водами Индийского океана: на западе Аравийским м., на юго западе Лаккадивским м., на востоке Бенгальским зал.; на юге Маннарский зал. и Полкский… …   Православная энциклопедия

  • Прокофьев С. С. —         Сергей Сергеевич (11(23)IV 1891, с. Сонцовка, ныне с. Красное Донецкой обл. 5 III 1953, Москва) сов. композитор, пианист, дирижёр. Нар. арт. РСФСР (1947). Род. в семье агронома, управляющего имением. Семья сумела обеспечить одарённому… …   Музыкальная энциклопедия


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»